جنس شیطان از چیست؟

سوره ص آیه 76 آمده است: «... خلقتنی من نار...» مرا از آتش آفریدی. و نیز در سوره کهف داریم «فسجدوا الا ابلیس کان من الجن‏»
پس همه (ملائکه) سجده کردند به جز ابلیس که از جن بود، با توجه به آیه 15 سوره الرحمن که خلقت اجنه را از زبانه‏ها و شعله‏های آتش می‏داند و می‏فرماید: «و خلق الجان من مارج من نار» و جنیان را از زبانه‏ها و شعله‏های آتش خلق کرد، معلوم می‏شود شیطان از آتش آفریده شده است.
«ابلیس»نام خاص همان موجودى است که در داستان خلقت آدم بر او سجد نکرد و با وسوسه هاى خود او را از بهشت بیرون نمود. ولى «شیطان»یک واژه عمومى است که به معناى موجود شرور و موذى و وسوسه گر است که فرد بارز آن همان ابلیس است ولى افراد دیگرى هم دارد و همانگونه که خواهند آمد، ابلیس داراى ذریه و اعوان و انصار است که به همه آنها شیطان یا شیاطین گفته مى شود و همچنین از افراد انسان نیز به کسانى که شرور و موذى باشند شیطان گفته مى شود.بنابراین ابلیس اسم عَلَم و شیطان اسم جنس است
وَإِذَا لَقُواْ الَّذِینَ آمَنُواْ قَالُواْ آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْاْ إِلَى شَیَاطِینِهِمْ قَالُواْ إِنَّا مَعَکْمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِؤُونَ

و چون به مؤمنان می رسند ، می گویند : ایمان آورده ایم و چون با شیطانهای خویش خلوت می کنند ، می گویند : ما با شما هستیم ، ما استهزایشان می کنیم
اما «شیطان» یک واژه عربى است بر وزن فیعال و از ماده «شطن»مشتق است که به معناى دور شدن است و به هر عصیانگر متمرد از انس و جن و حیوانات «شیطان»گفته مى شود و «شاطن»به معناى خبیث است و به ابلیس و ذریه و اعوان او به مناسبت همان تمرد و عصیانگرى و خباثت و وسوسه گرى ، شیطان اطلاق مى شود و به طورى که گفتیم از افراد بشر هم ممکن است 

وَکَذَلِکَ جَعَلْنَا لِکُلِّ نِبِیٍّ عَدُوًّا شَیَاطِینَ الإِنسِ وَالْجِنِّ یُوحِی بَعْضُهُمْ إِلَى بَعْضٍ زُخْرُفَ الْقَوْلِ غُرُورًا وَلَوْ شَاء رَبُّکَ مَا فَعَلُوهُ فَذَرْهُمْ وَمَا یَفْتَرُونَ 

و همچنین برای هر پیامبری دشمنانی از شیاطین انس و جن قرار دادیم برای ، فریب یکدیگر ، سخنان آراسته القا می کنند اگر پروردگارت می خواست ، چنین نمی کردند پس با افترایی که می زنند رهایشان ساز ،
البته این موضوع را که میخواهم بگویم ریطی به بحث ندارد ولی برای کسب اطلاع خوب است 
گاهى بعضى از کسانى که با معارف قرآنى آشنائى ندارند، شیطان را که در متون اسلامى آمده است با «اهریمن»که در آئین ثنوى زرتشتى وجود دارد قابل مقایسه مى دانند در صورتى که چنین مقایسه اى کاملا غلط و نابجاست.
اهریمن در جهانبینى اوستایى خالق شر است در مقابل اهورا مزدا که خالق خیر است ولى قرآن، شیطان را نه به عنوان آفریننده شر بلکه به عنوان موجودى فریبکار و مکار معرفى مى کند و شیطان نه در مقابل خدا بلکه در مقابل آدم و فرزندان او قرار مى گیرد آنهم فقط قدرت وسوسه کردن دارد و توانایى تصرفات دیگرى را در روح و جسم انسان ندارد.پس شیطان پرستان جن پرستند پس شکی در ارتباط آنان با اجنه وجود ندارد( کابالای یهود)